Katalog tytułowy

Co wiecie o historii Dominikany? Ja dotychczas nie miałam pojęcia, że tym pięknym krajem, położonym na Morzu Karaibskim, przez trzydzieści lat od 1930 do 1961 rządził psychopatyczny dyktator Rafael Leónidas Trujillo. Dzięki powieści Czas motyli miałam okazję nie tylko poznać niezwykle tragiczny fragment historii tego egzotycznego państwa, która bynajmniej nie ma nic wspólnego z plażą i palmami, ale i bohaterki owych czasów, tytułowe Motyle. Zbeletryzowane losy czterech sióstr Mirabal, z których trzy były opozycjonistkami: Patria, Minerva i Maria Teresia i zginęły w walce o swój kraj, to wyjątkowe świadectwo okrutnego reżimu. Na początku książki poznajemy sędziwą już Dedé Mirabal jedyną z sióstr, która nie została zamordowana. Jest ona dyrektorką muzeum poświęconego pamięci sióstr i w tej roli udziela wywiadu rzeki odwiedzającej ją kobiecie. Beztroskie dzieciństwo, młodość i dorosłe życie poznajemy z perspektywy każdej z nich, gdyż narratorki (wszystkie cztery siostry) zmieniają

Po kilku dniach spędzonych w przecudnych Bieszczadach, zwiedzamy teraz mniejsze i większe miasta wschodniej Polski. Wrzucam więc zrobione dziś zdjęcie. Może ktoś zgadnie, gdzie byłam? Do poczytania niebawem.

Autorka od pięciu lat mieszka w Pekinie, do którego wyjechała po raz pierwszy w ramach wymiany studenckiej i została w tym mieście na dłużej. Obecnie pracuje jako wykładowczyni oraz nauczycielka jogi, podróżuje i poznaje Chiny. Jako, że pochodzi z Opola, książkę swą napisała wspólnie z dziennikarzem Radia Opole, a w 2013 roku efekt tej współpracy w odcinkach był słyszalny na antenie tej rozgłośni. Ponadto patriotyczne wspomnienia rodzinnego Ozimka i samego Opola pojawiają się często na stronach książki, częstokroć stanowiąc podstawę polsko-chińskich porównań. Całość podzielona została na krótkie, 2-3-stronnicowe rozdziały, z których każdy poświęcony jest innemu aspektowi życia codziennego. Dzięki temu autorka dotknęła większości tematów, które przeciętnemu Polakowi kojarzą się z Chinami. Są tu zatem: potrawy chińskiej kuchni składające się z szokujących składników, medycyna chińska, smog, korki na ulicach, polityka jednego dziecka, sytuacja Tybetu, szybki rozwój miast... Niestety w

Tak, wiem, że miałam tego więcej nie robić. Jednak Kolebkę wypożyczyłam razem z Magnolią , więc postanowiłam ją także przeczytać, zanim na kilka miesięcy  pożegnam się z biblioteką. Poczułam się jednak przez autorkę oszukana. Po pierwszych kilku stronach myślałam: świeży styl, ciekawa bohaterka, interesująca historia. A potem było już tylko gorzej. Stary dom na końcu świata powinien był mnie ostrzec... Główna bohaterka Marta wraca z Warszawy do wsi na Dolnym Śląsku. Zamieszkuje jednak nie sama, ale z babcią i chłopakiem, którego przywlekła ze sobą i nie w pensjonacie, ale w starym domu należącym do jej dziadków od zakończenia wojny. Z drobnych niedomówień, odłamków wspomnień młoda kobieta stara się zrekonstruować przeszłość i dowiedzieć się więcej o swoim pochodzeniu, a dokładnie o wielkiej nieobecnej, własnej matce, która wyjechała na zawsze, gdy Marta była małym dzieckiem. Jednocześnie, aby zrealizować ambitne plany otwarcia szkoły językowej (na wsi), w stodole, chłopak Marty

Lipcowa, wakacyjna niemoc, o której czytałam dziś na kilku blogach, dopadła i mnie. Opowiadania Munro skończyłam czytać już ponad dwa tygodnie temu, ale jakoś nie mogłam się zabrać za recenzję. Ograniczę się jedynie do kilku uwag, bo w piątek ruszamy na wakacyjną wyprawę w Bieszczady i okolice Lublina. Zamierzam sporo czytać i recenzować na bieżąco oraz dzielić się wrażeniami z podróży, wypada więc nadrobić zaległości przed wyjazdem.  Mój pierwszy kontakt z twórczością noblistki uznaję za udany i z pewnością sięgnę po jej kolejne książki. Mimo, iż opowiadania to raczej nie moja bajka, to w tak mistrzowskim wykonaniu nie mogłam się im oprzeć. W książce zebrane są historie dziewięciu bohaterek. Kobiet w różnym wieku, o różnym pochodzeniu, statusie społecznym i sytuacji życiowej łączy widmo choroby lub śmierci unoszące się w ich otoczeniu. Wspólne dla zebranych w tomie historii są: świadomość przemijania, słabości ciała i kruchości zdrowia. Każda z bohaterek zostaje skonfrontowana z