Katalog tytułowy

Elizabeth Gould podejmuje w swojej powieści literacką próbę zrekonstruowania biografii dziewiętnastowiecznej angielskiej ilustratorki Elizabeth Gould. Kobieta w wieku 24 lat wyszła za mąż za Johna Goulda, uznanego londyńskiego preparatora ptaków. Dość wcześnie odkryła swój nieprzeciętny talent malarski i zmysł obserwacyjny, które wykorzystywała podczas wykonywania bardzo szczegółowych ilustracji ptaków. Jej prace ukazały się w licznych publikacjach naukowych, m.in. autorstwa Charlesa Darwina. Największym sukcesem Elisabeth była wydana w siedmiu tomach, których większość ukazała się po jej śmierci, książka pt. Ptaki Australii. Napisana przez jej męża publikacja była pierwszym tego rodzaju kompendium wiedzy o ptakach Australii, opisano w niej 681 gatunków, z czego 328 po raz pierwszy. (źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/The_Birds_of_Australia_(Gould)) W 1838 r. Elizabeth jako jedna z pierwszych kobiet-podróżniczek-badaczek wyruszyła ze swoim mężem do Australii. Para spędziła t...

Ta niewielkich rozmiarów książka nie pozwala się zaklasyfikować do żadnego ze znanych gatunków literackich. Na pierwszy rzut oka jest to zbeletryzowana biografia niezwykłej fotografki-amatorki i opiekunki do dzieci, Vivian Maier. Jednak niespotykana forma, jaką dla swojego tekstu wybrała Christina Hesselholdt, może czytelnika oczarować, albo postawić go przed sporym wyzwaniem. Warto jednak to wyzwane podjąć i zagłębić się w historię ekscentrycznej, samotnej kobiety, która obsesyjnie fotografowała otaczającą ją rzeczywistość. W ciągu całego swojego życia zrobiła ok. 150 000 zdjęć, a jej motywami były głównie sceny rodzajowe rozgrywające się na ulicach Chicago, Nowego Jorku i Los Angeles. Za życia Maier jej prace pozostały nieznane. Zamknięte w skrzyniach i kufrach, trafiły do szerszej publiczności dopiero w 2007 r., dwa lata przed śmiercią autorki. Christina Hesselholdt miała do wykonania niezwykle trudne zadanie, gdyż na temat życia Vivian niewiele wiadomo. Ze strzępków informac...

Powieść W czasach, gdy ubywało światła , którą Eugen Ruge zadebiutował jako autor, została w 2011 r. nagrodzona niemiecką nagrodą literacką Deutscher Buchpreis i przez wiele tygodni utrzymywała się na listach bestsellerów, m.in. tygodnika Spiegel . Ta zawierająca wiele elementów autobiograficznych saga wschodnioniemieckiej rodziny Umnizerów była w Niemczech sporym sukcesem, a w Polsce przeszła bez echa. Szkoda. Ruge kreśli w swojej powieści losy trzech pokoleń rodziny, której protoplastami są zagorzali komuniści Charlotta i Wilhelm. W 1952 r. wrócili z uchodźstwa w Meksyku do nowopowstałej NRD, by włożyć swój aktywny wkład w budowanie socjalizmu. Książka opisuje także losy ich syna Kurta i wnuka Alexandra oraz ich najbliższych na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Całość podzielona została na rozdziały, z których każdy rozgrywa się w innym czasie i opisuje rzeczywistość z perspektywy innego członka rodziny. Ta rezygnacja z chronologii może wywoływać u czytelników uczucie chaosu i...

Na początku stycznia 2017, ułożyłam listę STU książek, które bardzo chcę przeczytać. Ma mi ona służyć jako kierunkowskaz i przypominać o tytułach, na których lekturze szczególnie mi zależy i po której wiele sobie obiecuję. Kolejność czytania ustalam przez losowanie. Niestety przez ostatnie dwanaście miesięcy czytanie książek z listy szło mi dość opornie. I było tak mimo, iż tytuły, które przeczytałam, oceniałam bardzo wysoko. W 2019 r. zdecydowanie chciałabym przeczytać więcej tytułów z listy. W 2018 przeczytałam jedynie 5 książek: Reportaże, biografie, wspomnienia Moraliści, Katarzyna Tubylewicz, ocena: 6 Literatura piękna światowa Silva rerum, Kristina Sabaliauskaitė, ocena: 5+ Umiłowana, Toni Morrison, ocena: 5  Literatura piękna polska Inna dusza, Łukasz Orbitowski, ocena: 5+  Tylko Lola, Jarosław Kamiński, ocena: 5+    Na ich miejsce wskoczyły nowe: Reportaże, biografie, wspomnienia Wojna kobiet, Sally Armstrong Literatura piękna świato...