Tajemnica szkoły dla panien, Joanna Szwechłowicz

1922 rok. Niewielką miejscowością Mańkowice, położoną na terenie byłego zaboru pruskiego, wstrząsają morderstwa młodych kobiet. Newet jeśli pierwsze z nich upozorowane zostało na samobójstwo, dla wszystkich szybko staje się jasne, że po Mańkowicach krąży brutalny szaleniec, który czyha na młode kobiety.

Podkomisarz Hieronim Ratajczak prowadzi śledztwo, ale raczej daleko mu do odniesienia spektakularnego sukcesu i złapania złoczyńcy. Dotychczas w swojej policyjnej karierze stykał się mianowicie z przypadkami kradzieży cukru, nielegalną produkcją psiego smalcu czy drobnymi bójkami. Wielokrotne morderstwo znacznie nadwyręża kompetencje policjanta, jego podwładnych i przełożonego.
W tej sytuacji z kolegialną pomocą z samego Poznania przybywają dwaj doświadczeni w sprawach kryminalnych policjanci, ale nic nie wskazuje na to, by morderca został szybko odnaleziony. W miasteczku na każdym kroku czuć rosnące napięcie i niezadowolenie przestraszonych mieszkańców. Każdy snuje własne domysły, wyraża na głos przypuszczenia, prezentuje komisarzowi Ratajczakowi najdziwniejsze teorie, ale przełomu w śledztwie nadal brak...

Ale to w sumie jest nieistotne, bo tak naprawdę, to wcale nie o zagadkę kryminalną w tej powieści chodzi. O jej uroku świadczy bowiem wspaniale nakreślony prowincjalny koloryt niewielkiej społeczności, jej wady i zalety. Joanna Szwechłowicz ciekawie i z polotem opisała życie mieszkańców prowincjonalnego miasteczka leżącego na krańcach niedawno utworzonej Polski. Sekrety, intrygi, małe międzysąsiedzkie wojenki - to prawdziwa treść Tajemnicy szkoły dla panien. Autorka stworzyła kilka interesujących postaci kobiecych oraz cały szereg zabawnych sytuacji. W tej książce sporo jest niespodzianek, nic nie jest takie, na jakie pozornie wygląda. A to przecież dla każdego mola rzecz oczywista: im więcej tajemnic, tym większa frajda podczas lektury.

Powieść czyta się szybko i z przyjemnością. Niestety na ostatnich stronach tekst nieco się "rozłazi" - brak konsekwentnie do końca pociągniętego wątku kryminalnego. Do tego stopnia straciłam go z oczu, że niemalże przegapiłam moment, w którym padło nazwisko mordercy. Co w przypadku książki zaklasyfikowanej jako kryminał retro niektórym czytelnikom może jednak przeszkadzać.
Tym niemniej mamy do czynienia z interesującym debiutem. Z ciekawością sięgnę po kolejną książkę autorki.

Ocena: 3+/6

Komentarze

  1. Alicja S.29 kwietnia 2015 08:39

    Nie czytałam jeszcze żadnej książki tej autorki, ale ,,Tajemnica szkoły dla panien" mnie już zaciekawiła!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Agussiek29 kwietnia 2015 09:46

      Jak napisałam "Tajemnica szkoły dla panien" to debiut Joanny Szwechłowicz. Książka ukazała się stosunkowo niedawno na rynku wydawniczym, a autorka nie wydała jeszcze kolejnych powieści.
      Jestem jednak przekonana, że jeszcze nie raz o niej usłyszymy :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Nowe książki

Obraz
Dawno nie pokazywałam na blogu książkowych zakupów, ale muszę przyznać, że od marca byłam wstrzemięźliwa... Aż do teraz. Druga połowa maja okazała się dla mnie bardzo obfita w książkowe zdobycze. Najpierw na wyprzedaży na stronie wydawnictwa Wielka Litera za 50 zł kupiłam pięć świetnych tytułów: Miniony weekend spędziłam w Warszawie, gdzie pokusiłam się na książkowe zakupy w dwóch ulubionych miejscach i jednym nowym :) Po zwiedzeniu wystawy w muzeum Polin kupiłam To nie deszcz, to ludzie , w księgarni "Moda na czytanie" w domu braci Jabłkowskich Ostatni obraz Sary de Vos i Dziedzictwo , a w cudownym Wrzeniu Świata Komu bije Big Ben , Oblicza wielkiej Brytanii i Pusty las . I trochę rzutem na taśmę, na Dworcu Centralnym, wypatrzyłam jeszcze promocję 4 za 3 (zapłać za 3 książki, a czwartą dostaniesz gratis) i zdecydowałam się jeszcze na następujące tytuły: A co u was nowego na półkach?
Czytaj więcej