Gdy panna Emmie była w Rosji, Harvey Pitcher

Zalazłam tę książkę podczas wakacyjnych podróży w księgarni położonej przy Rynku w Przemyślu. Notka na okładce oraz okoliczności, w jakich książka została napisana, skłoniły mnie do zakupu i natychmiastowego rozpoczęcia lektury. Lektury, która pod względem literackim łatwa i przyjemna nie była, ale dostarczyła mi mnóstwa nowych informacji o życiu szczególnej grupy zawodowej ;)

Tytułowa panna Emmie to Emmie Dashwood, jedna z dziesiątek, a może nawet setek angielskich guwernantek, która zdecydowała się na wyjazd za chlebem do carskiej Rosji i podjęcie pracy w arystokratycznej rosyjskiej rodzinie. Oprócz panny Emmie poznajemy kilka innych młodych kobiet, które wybrały się w podróż do obcego kulturowo kraju i zamieszkały w Moskwie lub Sankt Petersburgu. Ich barwne historie składają się na niezwykły dokument burzliwych czasów napisany z fascynującej  perspektywy.
Książka dostarcza wyczerpujących informacji nie tylko na temat codziennej pracy Angielek, ale dokładnie opisuje tę tak charakterystyczną, chociażby dla wiktoriańskich powieści, grupę zawodową i jej przedstawicielki. Autor tłumaczy wiele zjawisk charakterystycznych dla ówczesnego społeczeństwa i wyciąga wnioski z opisywanych wydarzeń, z którymi nie zawsze się zgadzałam, ale które warto było poznać. Charakterystyka arystokracji rosyjskiej stanowiąca tło opisywanych wydarzeń dodatkowo urozmaica lekturę.
Niebezpieczne czasy rewolucji październikowej przedstawione zostały przez autora jak ekscytująca przygoda, a nie czasy terroru, które kosztowały życie tysięcy ludzi. Choć paradoksalnie ten lekki ton narracji współgra z niefrasobliwością, jaką często charakteryzowały się mieszkające w Rosji Angielki przekonane, że włos im z głowy nie spadnie - w końcu są obywatelkami Imperium Brytyjskiego...

Niepodważalnym atutem tej pozycji jest fakt, że napisana została już w 1977 roku (polskie wydanie pochodzi z  tego roku). Harvey Pitcher zdobywał mianowicie informacje nie tylko w bibliotekach i archiwach, ale przede wszystkim w rozmowach z samymi zainteresowanym, które charakteryzowała fantastyczna pamięć :) Dzięki temu książka zawiera wiele osobistych historii i barwnych anegdot.

Momentami można się jednakże w tekście pogubić, jako, że brakuje mu przejrzystej struktury. Tekst podzielony jest wprawdzie na tematyczne rozdziały, ale autor co rusz opisuje losy innej guwernantki, wprowadza nowe postacie lub powraca do tych już w książce przedstawionych, co powoduje chaos utrudniający czytanie. Ponadto zapomniano chyba poddać książkę korekcie. Masa błędów stylistycznych, kalki językowe i niezrozumiałe zdania wywołują irytację podczas lektury.

Zainteresowanym tematem mimo to polecam!


Ocena: 4+/6

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Nowe książki

Obraz
Dawno nie pokazywałam na blogu książkowych zakupów, ale muszę przyznać, że od marca byłam wstrzemięźliwa... Aż do teraz. Druga połowa maja okazała się dla mnie bardzo obfita w książkowe zdobycze. Najpierw na wyprzedaży na stronie wydawnictwa Wielka Litera za 50 zł kupiłam pięć świetnych tytułów: Miniony weekend spędziłam w Warszawie, gdzie pokusiłam się na książkowe zakupy w dwóch ulubionych miejscach i jednym nowym :) Po zwiedzeniu wystawy w muzeum Polin kupiłam To nie deszcz, to ludzie , w księgarni "Moda na czytanie" w domu braci Jabłkowskich Ostatni obraz Sary de Vos i Dziedzictwo , a w cudownym Wrzeniu Świata Komu bije Big Ben , Oblicza wielkiej Brytanii i Pusty las . I trochę rzutem na taśmę, na Dworcu Centralnym, wypatrzyłam jeszcze promocję 4 za 3 (zapłać za 3 książki, a czwartą dostaniesz gratis) i zdecydowałam się jeszcze na następujące tytuły: A co u was nowego na półkach?
Czytaj więcej