Zapach gorzkich pomarańczy, Kate Lord Brown

Wojna domowa w Hiszpanii, która wybuchła w 1936 roku określana jest często jako preludium Drugiej Wojny Światowej. W trwających trzy lata walkach prawicowa opozycja pokonała siły rządowe i obaliła Republikę, a sam konflikt na dziesięciolecia poróżnił rodziny, sąsiadów, przyjaciół. Wojna zakończyła się zwycięstwem nacjonalistów, którzy utworzyli autorytarne i niedemokratyczne Państwo Hiszpańskie, przez część historyków i socjologów określane jako faszystowskie. Rządy Franco trwały do jego śmierci w 1975 roku. (źródło: wikipedia)

Ogromna tragedia tej wojny polegała nie tylko na popełnionych na ludności cywilnej i wojskowej bestialskich zbrodniach, ale także na wieloletnim milczeniu opinii publicznej na ten temat. Nawet po śmierci Franco w latach siedemdziesiątych młoda hiszpańska demokracja przestrzegała ogólnonarodowego "paktu zapomnienia" (pacto de olvido). Dopiero w 2007 roku przyjęto ustawę o nazwie Prawo Pamięci Historycznej, która uznała i poszerzyła prawa ofiar wojny i jednocześnie sprawiła, że temat ten trafił wreszcie do publicznej dyskusji i stał się obecny także w literaturze. Od tamtej pory także w Polsce ukazało się kilka tytułów opisujących ten okres. Echa wojny pojawiają się m.in. w Cieniu wiatru Zafona.

Zapach gorzkich pomarańczy jest przykładem powieści, której akcja w połowie toczy się podczas hiszpańskiej wojny domowej. Dramatyczne, wojenne losy angielskiego rodzeństwa Freyi i Charlesa, którzy dobrowolnie wyjechali do Hiszpanii by wspierać działania republikanów (ona jako pielęgniarka, on w roli reportera-fotografa) przeplatają się z historią wnuczki Freyi Emmy.
Ta młoda kobieta w wyniku życiowych zawirowań postanawia na stałe przenieść się do Hiszpanii i  rozpocząć tam nowe życie. Na miejscu, w Walencji, podczas remontu starego domu odziedziczonego po matce i w trakcie rozmów z mieszkańcami miasteczka Emma poznaje skomplikowane losy swojej rodziny. Z czasem coraz lepiej się odnajduje w nowej rzeczywistości oraz zapuszcza korzenie.

Przyznaję, że opis ten brzmi nieco banalnie i schematycznie, ale samą powieść, głównie dzięki starannie skonstruowanej warstwie historycznej, czyta się dobrze. Aby nie było zbyt nudno i monotonnie autorka ubarwiła treść m.in. tajemniczymi zwłokami w ogrodzie, one night standem z przystojnym polskim budowlańcem czy też wariatką skaczącą z wieży.
Jednak wielbiciele historii i miłośnicy Hiszpanii z pewnością będą usatysfakcjonowani.

Ocena: 4/6

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Kocie oko, Margaret Atwood

Obraz
Kocie oko to druga książka Atwood, po Opowieści Podręcznej , którą przeczytałam. Podobnie jak w przypadku Majgull Axelsson wiem, że trafiłam na autorkę, której twórczość całkowicie do mnie przemawia i którą z chęcią zaliczę do grona swoich ulubionych. Główna bohaterka powieści, Elaine Risley, jest uznaną malarką, która po wielu latach powraca do Toronto, gdzie w małej galerii przygotowywana jest jej retrospektywa. Ta samotna podróż jest okazją do wspomnień, zwłaszcza z okresu dzieciństwa, dorastania i studiów. Pierwsze lata życia Elaine spędziła z rodzicami i starszym bratem na podróżach po Kanadzie. Jej ojciec był naukowcem i prowadził badania rodzimej fauny, dzięki czemu cała czwórka regularnie spędzała całe tygodnie w głuszy, pod namiotem i bez kontaktu z innymi ludźmi. Latami jedynym towarzyszem i głównym autorem zabaw był starszy brat Stephen, dlatego odbywały się one według męskich zasad i były wyrazem chłopięcych fantazji. Gdy Elaine skończyła osiem lat, rodzina na stałe os
Czytaj więcej