Strażnik skarbu, Aneta Ponomarenko

Popularny ostatnio w naszym kraju kryminał retro należy do gatunków literackich, po które od czasu do czasu z przyjemnością sięgam.
Tym razem autorka przeniosła mnie do Kalisza roku 1888, a wyprawie tej towarzyszyły dramatyczne okoliczności. W mieście w zastraszającym tempie giną ludzie, pozornie ze sobą niepowiązani. Morderca początkowo pozoruje samobójstwo czy chorobę ofiary, ale z czasem i kolejnymi trupami przestaje zadawać sobie ten trud i postępuje coraz brutalniej, np. jedną z zamordowanych osób pozbawia głowy.

Dochodzenie prowadzi Walery Jezierski, agent do specjalnych poruczeń, bezpośrednio podlegający gubernatorowi. Pomaga mu młody, świetnie wykształcony lekarz żydowskiego pochodzenia
dr Jakub Zaif. Panów szybko połączyła chęć jak najszybszego odnalezienia zbrodniarza, a z biegiem czasu także i głęboka przyjaźń wynikająca m.in. z podobieństw światopoglądowych. Obaj zgodnie sięgają po najnowsze nowinki techniczne, jak telefon czy odciski palców, dzięki którym obiecują sobie szybsze postępy w śledztwie. Z czasem na jaw wychodzi fakt, że wszystkie ofiary miały bezpośrednie związki z kaliskim środowiskiem wolnomularskim. A sami rozumiecie, że stąd do skarbu już krok niewielki...

Książka Anety Ponomarenko zachwyci miłośników retro. Mnóstwo tu świetnie udokumentowanych faktów z dziejów miasta, oraz innych historycznych ciekawostek. Klimat drugiej połowy dziewiętnastego wieku, jego uroki i obyczajowość zostały przez autorkę doskonale oddane. Natomiast fani kryminału mogą być odrobinę zawiedzeni. Natłok historycznych szczegółów, kulinarnych dykteryjek i naukowych wywodów sprawia mianowicie, że to nie morderca i jego ofiary są w powieści najważniejsze. Wątek kryminalny jest nieco pobieżny, brak w nim dokładnego opisu postępów w śledztwie czy też wspólnego z bohaterami interpretowania kolejnych poszlak.
Mnie to nie przeszkadzało - w pełni usatysfakcjonowało mnie retro, ale wielbicieli kryminalnych zagadek uprzedzam: możecie się ponudzić...

Ocena: 4/6

Komentarze

  1. dhampirka1915 lutego 2014 17:58

    hm, sama nie wiem, nie jestem do niej przekonana
    zapraszam na http://dhampirka.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  2. kasia.eire16 lutego 2014 21:33

    Agussiek, czaję się na nią, sama nie wiem, czy lubię kryminały retro, chyba niefortunnie zaczęłam Gdańskim depozytem, która to powieść była tak słaba, że mi mało zęby nie wypadły z rozpaczy. No, ale chwalą Wrońskiego, PRL Ćwirleja, to moze i ta dobra?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Agussiek18 lutego 2014 20:27

      Jeśli nie próbowałaś kryminałów retro, ale lubisz powieści historyczne, to w sumie sukces gwarantowany :) Nie poddawaj się po jednym gniocie.
      Jeśli "Strażnik skarbu" wpadnie Ci w ręce, to warto poświęcić tej powieści czas. Ale niekoniecznie trzeba ją kupować.
      "Gdańskiego depozytu" nie czytałam i nawet nie słyszałam dotychczas, podobnie jak o Ćwirleju. Za to Wrońskiego mam na półce "Kino Venus", ale nie czytanie jeszcze. I kilka innych z tego gatunku, więc będę recenzować :))

      Usuń
  3. Moje książki18 lutego 2014 08:28

    Przypomniałaś mi że ta książka od jakiegoś czasu znajduje się w mojej biblioteczce. Dawno nie czytałam czegoś w tym stylu, może nadszedł właściwy czas? :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Agussiek18 lutego 2014 20:29

      Skoro masz ją na półce, to znaczy, że lubisz historię.
      Więc powinno Ci się spodobać.
      A jak nie, to przynajmniej będzie jeden tytuł mniej na liście pt. własne do przeczytania.
      Pozdrawiam i witam u siebie :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Nowe książki

Obraz
Dawno nie pokazywałam na blogu książkowych zakupów, ale muszę przyznać, że od marca byłam wstrzemięźliwa... Aż do teraz. Druga połowa maja okazała się dla mnie bardzo obfita w książkowe zdobycze. Najpierw na wyprzedaży na stronie wydawnictwa Wielka Litera za 50 zł kupiłam pięć świetnych tytułów: Miniony weekend spędziłam w Warszawie, gdzie pokusiłam się na książkowe zakupy w dwóch ulubionych miejscach i jednym nowym :) Po zwiedzeniu wystawy w muzeum Polin kupiłam To nie deszcz, to ludzie , w księgarni "Moda na czytanie" w domu braci Jabłkowskich Ostatni obraz Sary de Vos i Dziedzictwo , a w cudownym Wrzeniu Świata Komu bije Big Ben , Oblicza wielkiej Brytanii i Pusty las . I trochę rzutem na taśmę, na Dworcu Centralnym, wypatrzyłam jeszcze promocję 4 za 3 (zapłać za 3 książki, a czwartą dostaniesz gratis) i zdecydowałam się jeszcze na następujące tytuły: A co u was nowego na półkach?
Czytaj więcej