Przepiórki w płatkach róży, Laura Esquivel

Jedną z najpiękniejszych rzeczy związanych z czytaniem jest fakt, że dzięki książkom wędrujemy w czasie i przestrzeni, odkrywany nieznane kraje i kultury, zanurzamy się w magiczne, nierealne światy, a to wszystko nie ruszając się z kanapy. Po bieli i zimnie Dotyku Laura Esquivel zabrała mnie do świata wypełnionego słońcem, namiętnością i smakiem egzotycznych potraw. Jednak oba te tytuły mają wspólną cechę - to realizm magiczny, który sprawia, że obie są pięknymi bajkami dla dorosłych, po które miło sięgnąć, by na kilka chwil wyrwać się z nieco szarawej codzienności.

Dzięki Przepiórkom w płatkach róży przeniesiemy się do Meksyku na przełomie XIX i XX wieku. A dokładniej na prowincję, do pewnej farmy, która stanowi kobiecy mikrokosmos wypełniony skrywanymi emocjami i niewypowiedzianymi tajemnicami. Główna bohaterka Tita jest najmłodszą z trzech córek Mamy Eleny i to właśnie ona musi zrezygnować z własnych planów i marzeń, by do końca życia opiekować się matką. Perspektywa ta jest o tyle straszna, że Mama Elena tyranizuje swoje córki od najmłodszych lat, wymagając bezwzględnego posłuszeństwa i decydując o wszystkim, co dzieje się w domu. Nietrudno się domyślić, że taka postawa prędzej czy później musi doprowadzić do tragedii.
Tita od najmłodszych lat najwięcej czasu spędza w kuchni. To tam w towarzystwie kucharki o imieniu Nacha zgłębia tajniki gotowania, które jest dla niej czymś więcej niż przygotowywaniem jedzenia. W gotowane potrawy Tita wkłada serce i emocje, a te przenikają z każdym kęsem do ciał i umysłów gości i domowników. Niejednokrotnie po spożyciu przygotowanych przez nią potraw w domu dzieją się niezwykłe rzeczy...
Nie chcę zdradzać za wiele z fabuły, żeby nie odbierać Wam radości z lektury, napiszę więc tylko, że życie Tity na pozór zwyczajne i wypełnione ciężką pracą pełne jest namiętności, bólu, rozpaczy i radości. Wartka akcja powieści nie pozwoli Wam się nudzić.

Przepiórki w płatkach róży to wypełniona magią i aromatami pysznego jedzenia powieść o miłości, jedzeniu i toksycznym związku matki z córką. O życiu wypełnionym spełnianiem towarzyskich konwenansów i byciu posłuszną najbardziej nawet absurdalnym rodzinnym tradycjom.  O dramacie młodej kobiety, która zawsze myśląc o innych, zapomina o sobie samej...

Jak macie ochotę na bajkę, to sięgnijcie po tę książkę.

Ocena: 4+/6

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Kocie oko, Margaret Atwood

Obraz
Kocie oko to druga książka Atwood, po Opowieści Podręcznej , którą przeczytałam. Podobnie jak w przypadku Majgull Axelsson wiem, że trafiłam na autorkę, której twórczość całkowicie do mnie przemawia i którą z chęcią zaliczę do grona swoich ulubionych. Główna bohaterka powieści, Elaine Risley, jest uznaną malarką, która po wielu latach powraca do Toronto, gdzie w małej galerii przygotowywana jest jej retrospektywa. Ta samotna podróż jest okazją do wspomnień, zwłaszcza z okresu dzieciństwa, dorastania i studiów. Pierwsze lata życia Elaine spędziła z rodzicami i starszym bratem na podróżach po Kanadzie. Jej ojciec był naukowcem i prowadził badania rodzimej fauny, dzięki czemu cała czwórka regularnie spędzała całe tygodnie w głuszy, pod namiotem i bez kontaktu z innymi ludźmi. Latami jedynym towarzyszem i głównym autorem zabaw był starszy brat Stephen, dlatego odbywały się one według męskich zasad i były wyrazem chłopięcych fantazji. Gdy Elaine skończyła osiem lat, rodzina na stałe os
Czytaj więcej