Dzieci gniewu, Paul Grossman

Dzieci gniewu to kryminał historyczny, na który zwróciłam uwagę ze względu na czas i miejsce akcji. Paul Grossmann zabrał mnie bowiem w podróż do Berlina przełomu lat dwudziestych i trzydziestych. Willi Kraus, komisarz berlińskiej policji żydowskiego pochodzenia, staje przed bardzo trudnym zadaniem. Otóż pewnego dnia odnajduje worek pełen ugotowanych dziecięcych kości...
Sprawa natychmiast staje się dla berlińskiej policji priorytetowa, a Kraus zostaje odsunięty od śledztwa. Sprawa zostaje przekazana jego koledze, Niemcowi. Mimo to detektyw na własną rękę stara się odnaleźć psychopatycznego mordercę dzieci, narażając przy tym na niebezpieczeństwo siebie i i swoją rodzinę.

Wątek kryminalny jest całkiem sprawnie poprowadzony, choć samo rozwiązanie zagadki, a także niektóre poszlaki, charakteryzuje pewna teatralność i efekciarstwo. Mnie jednak szczególnie zainteresowało tło historyczne powieści. W roku 1929, w którym akcja się rozpoczyna, NSDAP jeszcze nie przejęło władzy w Niemczech, a mimo to jego groźne pomruki stają się coraz głośniejsze. Główny bohater jest na codzień narażony na antysemickie obelgi i "żarciki" kolegów policjantów oraz bezpośredniego przełożonego. Jego pochodzenie stanowi przeszkodę w zdobyciu awansu i sprawia, że zostaje odsunięty od sprawy dzieciobójcy.
Autor ciekawie zarysował panoramę międzywojennego Berlina, którego już nie ma. Wiele historycznych miejsc opisanych w książce, jak np. zentraler Viehof (centralna rzeźnia), pozwala nam wyobrazić sobie, jak funkcjonowało tak olbrzymie miasto. Interesujący jest także opis niemieckiego społeczeństwa, który mimo iż niezbyt wnikliwy, pozwala wyczuć różnice społeczne oraz panujące ówcześnie nastroje...

 Dzieci gniewu czyta się szybko i sprawnie, choć osobom nie znającym języka niemieckiego może przeszkadzać fakt, że w tekście co rusz pojawiają się niemieckie słowa, które nie zostaly przetłumaczone.
Dla zainteresowanych epoką i Berlinem będzie to z pewnością interesująca lektura.

Ocena: 4+/6

Komentarze

  1. Agata P3 marca 2017 21:26

    Miejsce akcji ciekawe, ale te niemieckie wstawki chyba by mi przeszkadzały i irytowały, bo niestety nie znam tego języka.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Nowe książki

Obraz
Dawno nie pokazywałam na blogu książkowych zakupów, ale muszę przyznać, że od marca byłam wstrzemięźliwa... Aż do teraz. Druga połowa maja okazała się dla mnie bardzo obfita w książkowe zdobycze. Najpierw na wyprzedaży na stronie wydawnictwa Wielka Litera za 50 zł kupiłam pięć świetnych tytułów: Miniony weekend spędziłam w Warszawie, gdzie pokusiłam się na książkowe zakupy w dwóch ulubionych miejscach i jednym nowym :) Po zwiedzeniu wystawy w muzeum Polin kupiłam To nie deszcz, to ludzie , w księgarni "Moda na czytanie" w domu braci Jabłkowskich Ostatni obraz Sary de Vos i Dziedzictwo , a w cudownym Wrzeniu Świata Komu bije Big Ben , Oblicza wielkiej Brytanii i Pusty las . I trochę rzutem na taśmę, na Dworcu Centralnym, wypatrzyłam jeszcze promocję 4 za 3 (zapłać za 3 książki, a czwartą dostaniesz gratis) i zdecydowałam się jeszcze na następujące tytuły: A co u was nowego na półkach?
Czytaj więcej