Życie w micie, Wojciech Eichelberger i Beata Pawłowicz

Bardzo ważna książka, która z pewnością zainspiruje wiele osób  do zmian w sposobie myślenia i stylu życia, a tych, którzy decyzję o zmianie podjęli, umocni w tym postanowieniu.

Żyjemy w czasach zdominowanych przez konsumpcjonizm. Pogoń za sukcesem i chęć zarabiania coraz większych pieniędzy kształtują życie wielu współczesnych ludzi. Aby wytrwać w tej gonitwie i nie zwariować, ludzie tworzą mity, kategoryzujące tę konsumpcyjną rzeczywistość.
W czternastu rozmowach prowadzonych przez Beatę Pawłowicz, Wojciech Eichelberger wyjaśnia istotę danego mitu oraz związane z nim konsumpcyjne zachowania. Każdy kolejny rozdział coraz wyraźniej pokazuje, że sensu w życiu i szczęścia należy szukać z dala od galerii handlowej i sklepów internetowych. Na tapetę psychologa trafiają następujące przekonania: niezależność za pieniądze, zajmowanie się sobą, emancypacja kobiet, modna pasja, wieczna młodość i zdrowie, mężczyźni, którzy są do niczego, wszystko, co ważne, można kupić, stawianie na Wewnętrzne Dziecko, seksualne wyzwolenie kobiet, można być kim się chce, bycie singlem jako droga do spełnionego życia, polityczna poprawność, szczęście na wyciągnięcie ręki, zaklinanie rzeczywistości. Po każdej rozmowie umieszczono historię konkretnej osoby, w której życiu dany mit stanowił bardzo istotny element codzienności. Niektórym udało się go rozpoznać i zmienić swoje życie, inni trwają nadal w złudnym przekonanium, że oto osiągnęli pełnię szczęścia.

I choć Eichelberger zbyt konsekwentnie pielęgnuje pogląd, że przeciętny Polak to warszawski korpoludek mieszkający na strzeżonym osiedlu, jeżdżący super drogim autem i pracujacy minimum dwanaście godzin na dobę, to bardzo wiele jego spostrzeżeń i argumentów wartych jest przemyślenia i głębszej dyskusji. Myślę, że książka ta dla wielu czytelników może okazać się bardzo istotnym drogowskazem w ich rozwoju.

O polskim społeczeństwie Eichelberger mówi tak: "Nie chce nam się pisać petycji, zbierać podpisów, protestować, demonstrować, tworzyć społecznych ruchów i organizacji. Wolimy zaklinać rzeczywistość wierzyć, że "Jakoś to będzie", że "Oni" to załatwią. Tymczasem "Onych" już dawno nie ma. Ani "Oni", ani Bóg niczego za nas nie załatwią. Jesteśmy tylko My - w pełni odpowiedzialni jednocześnie za los własny i za los całości. Tymczasem zachowujemy się tak, jakbyśmy ciągle nie obudzili się z chocholego postkomunistycznego transu bezwolności i bezradności. Wykorzystujemy zaledwie nikły procent możliwości wpływania na bieg spraw i na decyzje rządzących, choć takie możliwości daje nam ustrój naszego państwa i globalna medialno-inernetowa wioska." (str. 271 - 272) Jakie to, niestety, prawdziwe!

Polecam poszukującym.

 Ocena: 5/6

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Nowe książki

Obraz
Dawno nie pokazywałam na blogu książkowych zakupów, ale muszę przyznać, że od marca byłam wstrzemięźliwa... Aż do teraz. Druga połowa maja okazała się dla mnie bardzo obfita w książkowe zdobycze. Najpierw na wyprzedaży na stronie wydawnictwa Wielka Litera za 50 zł kupiłam pięć świetnych tytułów: Miniony weekend spędziłam w Warszawie, gdzie pokusiłam się na książkowe zakupy w dwóch ulubionych miejscach i jednym nowym :) Po zwiedzeniu wystawy w muzeum Polin kupiłam To nie deszcz, to ludzie , w księgarni "Moda na czytanie" w domu braci Jabłkowskich Ostatni obraz Sary de Vos i Dziedzictwo , a w cudownym Wrzeniu Świata Komu bije Big Ben , Oblicza wielkiej Brytanii i Pusty las . I trochę rzutem na taśmę, na Dworcu Centralnym, wypatrzyłam jeszcze promocję 4 za 3 (zapłać za 3 książki, a czwartą dostaniesz gratis) i zdecydowałam się jeszcze na następujące tytuły: A co u was nowego na półkach?
Czytaj więcej