Rzeczy, których nie wyrzuciłem, Marcin Wicha

W ubiegłym roku ta niewielkich rozmiarów szara książeczka podbijała internet i rynek księgarski wzbudzając zachwyty wśród czytelników i czytelniczek. Ja sięgnęłam po nią w ramach marcowego Klubu Miłośniczek Książek. I nie żałuję.

Mowa oczywiście o książce Marcina Wichy Rzeczy, których nie wyrzuciłem. Jest to bardzo osobista, wręcz intymna, relacja o pożegnianiu autora ze zmarłą matką. Pożegnanie to jest wielodniowym rytuałem polegającym na pakowaniu rzeczy, głównie książek, należących do zmarłej. Czynność ta staje się punktem wyjścia do snucia wspomnień z własnego dzieciństwa, kreśleniu portretu matki oraz rozważań o żydowskiej tożsamości.

Dla mnie to właśnie ten ostatni punkt jest najistotniejszym elementem tej książki. Jej pierwszą połowę czytałam w niewiedzy, ale z rosnącym podejrzeniem: wzmianki o wyglądzie, o nosie, o uszach czy kolorze włosów... Aż wreszcie autor wykłada karty na stół i odtąd już wiadomo, że czytamy o wyjątkowej, silnej kobiecie, która przez całe życie stawiała czoło różnym rodzajom antysemityzmu i nie dawała odebrać sobie godności, co czyniło ją czasem osobą trudną w pożyciu.
Rzeczy, których nie wyrzuciłem na niewielkiej liczbie stron zawiera ogrom treści. Autor podróżuje przez świat miniony, za przewodniczki wybierając książki. Są to jego wytrychy otwierające drzwi do wspomnień, rodzinnych anegdot, historyjek. Zabawnych, czasem smutnych, prawie zawsze refleksyjnych. Do czytania na wielu poziomach.

Marcin Wicha jest mistrzem języka polskiego. Jego pozornie prosty, wręcz minimalistyczny styl jest pełen humoru, nostalgii oraz niezwkle inteligentnych aluzji i odniesień. Jego zdania zawierają drugie dno i można wyczytać z nich o wiele więcej, niż to się na pierwszy rzut oka wydaje.
Z pewnością będę do tej wyjątkowej książki wracać.  

Ocena: 6/6

Komentarze

  1. AnnRK2 kwietnia 2018 12:14

    Słyszałam, że świetna. Może za jakiś czas sama się przekonam. :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Nowe książki

Obraz
Dawno nie pokazywałam na blogu książkowych zakupów, ale muszę przyznać, że od marca byłam wstrzemięźliwa... Aż do teraz. Druga połowa maja okazała się dla mnie bardzo obfita w książkowe zdobycze. Najpierw na wyprzedaży na stronie wydawnictwa Wielka Litera za 50 zł kupiłam pięć świetnych tytułów: Miniony weekend spędziłam w Warszawie, gdzie pokusiłam się na książkowe zakupy w dwóch ulubionych miejscach i jednym nowym :) Po zwiedzeniu wystawy w muzeum Polin kupiłam To nie deszcz, to ludzie , w księgarni "Moda na czytanie" w domu braci Jabłkowskich Ostatni obraz Sary de Vos i Dziedzictwo , a w cudownym Wrzeniu Świata Komu bije Big Ben , Oblicza wielkiej Brytanii i Pusty las . I trochę rzutem na taśmę, na Dworcu Centralnym, wypatrzyłam jeszcze promocję 4 za 3 (zapłać za 3 książki, a czwartą dostaniesz gratis) i zdecydowałam się jeszcze na następujące tytuły: A co u was nowego na półkach?
Czytaj więcej