Imigracje, Kaja Malanowska

Po opowiadania sięgam dość rzadko – zdecydowanie bardziej wolę powieści. Obszerne, wciągające historie, które towarzyszą mi przez wiele dni, a czasem nawet tygodni. Jednak tym razem dałam się zauroczyć okładce :)

Ten niewielkich rozmiarów tomik przywiozłam z Targów Książki w Warszawie w 2014 lub 2015 r. Kupiłam go całkiem spontanicznie, przyciągnęła mnie minimalistyczna, błękitna okładka z ptakiem i tytuł, po którym spodziewałam się czegoś innego niż to, co otrzymałam. Odczytałam go bowiem dosłownie i oczekiwałam historii wyraźnie skupionych wokół motywu podróży, uczucia obcości w innym kraju, czy braku porozumienia z osobami innych nacji.

Tymczasem autorka podeszła do tematu bardziej uniwersalnie i rozszerzyła granice pojęcia imigracja, prezentując utwory różnorodne, ale posiadające jeden wspólny mianownik: kompletne wyobcowanie i nieprzystosowanie narratorek do otaczającej je rzeczywistości.
Domyślam się, że w tych historiach jest wiele elementów autobiograficznych, a podróż jest jedynie pretekstem do opisania emocjonalnego wycofania i zagubienia. W tych minimalistycznych portretach uwiecznione zostały osoby, które można określić jako dziwne, lub może nawet ekscentryczne: warszawska drag queen, zdziwaczały ojciec-podróżnik, czy despotyczna szefowa laboratorium to tylko niektóre z nich.

Jest to zbiór z pewnością interesujący i warty uwagi, ale nie porywający. Nie zaiskrzyło między nami ani na poziomie językowym, który uważam za dość przeciętny, ani na poziomie emocji, gdyż zbyt silny wydał mi się dystans, który autorka stworzyła między swoim tekstem, a jego odbiorcami. Niektóre opowiadania zaczynały się bardzo obiecująco: zapraszały mnie do ciekawego świata i zapowiadały niebanalną opowieść. Niestety na obietnicy się kończyło, gdyż żadne z nich nie wywarło na mnie wrażenia, a czasem wręcz wywoływało uczucie znudzenia, czy zniecierpliwienia.
Muszę też przyznać, że w kilka dni po skończeniu lektury nie bardzo mogę sobie przypomnieć, o czym były poszczególne opowiadania, ani wskazać swojej ulubionej historii. Żadna z nich nie dotarła do mnie naprawdę, żadna nie pozostawiła wyraźnego śladu. Szkoda.

Ocena: 4/6

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Nowe książki

Obraz
Dawno nie pokazywałam na blogu książkowych zakupów, ale muszę przyznać, że od marca byłam wstrzemięźliwa... Aż do teraz. Druga połowa maja okazała się dla mnie bardzo obfita w książkowe zdobycze. Najpierw na wyprzedaży na stronie wydawnictwa Wielka Litera za 50 zł kupiłam pięć świetnych tytułów: Miniony weekend spędziłam w Warszawie, gdzie pokusiłam się na książkowe zakupy w dwóch ulubionych miejscach i jednym nowym :) Po zwiedzeniu wystawy w muzeum Polin kupiłam To nie deszcz, to ludzie , w księgarni "Moda na czytanie" w domu braci Jabłkowskich Ostatni obraz Sary de Vos i Dziedzictwo , a w cudownym Wrzeniu Świata Komu bije Big Ben , Oblicza wielkiej Brytanii i Pusty las . I trochę rzutem na taśmę, na Dworcu Centralnym, wypatrzyłam jeszcze promocję 4 za 3 (zapłać za 3 książki, a czwartą dostaniesz gratis) i zdecydowałam się jeszcze na następujące tytuły: A co u was nowego na półkach?
Czytaj więcej