Światy równoległe, Asia i Edi Pyrek

Ciężko mi tę książkę zaklasyfikować. W sumie łatwiej byłoby mi napisać, czym Światy równoległe nie są, ale przecież nie w tym rzecz. Generalnie jest to esej o życiu w podróży, o relatywności otaczającej nas rzeczywistości oraz o szacunku dla potęgi natury i o nieustannym szukaniu wzorców.

Asia i Edi, wraz z dwuletnim synem Mateuszem, wybrali się w półroczną podróż (prawie) dookoła świata. Odwiedzili Australię, USA i Amerykę Południową, a celem ich podróży było gromadzenie historii Polaków, których los rzucił w najodleglejsze zakątki świata, na potrzeby powstającego w Gdyni Muzeum Emigracji. To głównie zapowiedź owych historii, a zwłaszcza ich krótkie szkice na okładce, zachęciły mnie do zakupu książki. Niestety moja ciekawość nie została zaspokojona. Mimo zapowiedzi zawarte w książce biografie emigrantów stanowią jedynie krótkie przerywniki. Chaotyczne, a przede wszystkim niezwykle skąpe historyjki, nie wystarczyły do wykreowania obrazu dokumentującego życie Polaków za granicą, tak jak mi to obiecano. Szkoda tym bardziej, że już po krótkich fragmentach umieszczonych w tekście, można stwierdzić, że Asia i Edi odwiedzili wielu mądrych, niebanalnych ludzi, którzy chętnie dzielili się wspomnieniami o swoim bogatym w niezwykłe wydarzenie życiu.
Pozostał ogromny niedosyt i nadzieja, że bohaterów Światów równoległych spotkam ponownie podczas wizyty w muzeum w Gdyni. Jeśli bowiem zadaniem książki było zwrócenie uwagi na powstające Muzeum i tematykę, której jest ono poświęcone, to można uznać tę próbę za udaną. Choć nie wiem, czy powinno się to odbywać kosztem rozczarowanych czytelników...

Wypada więc ponownie zadać pytanie, które postawiłam na początku posta: o czym są Światy równoległe? Jest o esej o podróżowaniu. O odkrywaniu nowych miejsc, o tym, że w podróży nieustannie uczymy się nowych rzeczy. O pierwotnej sile natury, o niebywałej wiedzy Aborygenów, Indian i innych "ludów pierwotnych"...
Książka zawiera mnóstwo ciekawostek i interesujących wiadomości oraz wiele zdjęć, którym niestety brakuje podpisów. Niekiedy można się domyślić, co widnieje na danej fotografii, w większości przypadków trzeba zgadywać.
Moim zdaniem można sobie darować.

Ocena: 3+/6






WYZWANIE 2013
Książki z mojej półki
Przeczytanych: 4
Zostało: 21

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Kocie oko, Margaret Atwood

Obraz
Kocie oko to druga książka Atwood, po Opowieści Podręcznej , którą przeczytałam. Podobnie jak w przypadku Majgull Axelsson wiem, że trafiłam na autorkę, której twórczość całkowicie do mnie przemawia i którą z chęcią zaliczę do grona swoich ulubionych. Główna bohaterka powieści, Elaine Risley, jest uznaną malarką, która po wielu latach powraca do Toronto, gdzie w małej galerii przygotowywana jest jej retrospektywa. Ta samotna podróż jest okazją do wspomnień, zwłaszcza z okresu dzieciństwa, dorastania i studiów. Pierwsze lata życia Elaine spędziła z rodzicami i starszym bratem na podróżach po Kanadzie. Jej ojciec był naukowcem i prowadził badania rodzimej fauny, dzięki czemu cała czwórka regularnie spędzała całe tygodnie w głuszy, pod namiotem i bez kontaktu z innymi ludźmi. Latami jedynym towarzyszem i głównym autorem zabaw był starszy brat Stephen, dlatego odbywały się one według męskich zasad i były wyrazem chłopięcych fantazji. Gdy Elaine skończyła osiem lat, rodzina na stałe os
Czytaj więcej