Sekretne życie pszczół, Sue Monk Kidd

Bohaterką powieści Sue Monk Kidd jest czternastoletnia Lily, półsierota, która mieszka z gburowatym i brutalnym ojcem na farmie pośród plantacji brzoskwiń. Najbliższą jej osobą jest czarnoskóra opiekunka Rosaleen, którą ojciec zatrudnił po śmierci matki Lily, gdy dziewczynka miała zaledwie cztery lata.
Jest połowa lat sześćdziesiątych, w społeczeństwie amerykańskim kwitną rasizm i segregacja rasowa, a w Białym Domu prezydent podpisuje ustawę o prawach obywatelskich, która umożliwi ciemnoskórym m.in. uczestnictwo w wyborach.

I to właśnie podczas drogi do kościoła, w którym rejestrowano nowych wyborców, dochodzi do incydentu, w wyniku którego Lily w towarzystwie Rosaleen ucieka z domu. Po niedługiej podróży autostopem i nocy spędzonej w lesie obie trafiają do różowego domu zamieszkanego przez trzy siostry: August, May i June. Kobiety udzielają schronienia uciekinierkom w zamian za pracę: Lily pomaga przy pszczołach, a Rosaleen w obowiązkach domowych. Mijają tygodnie, podczas których zacieśniają się więzy przyjaźni, a Lily coraz bardziej zbliża się do rozwiązania tajemnicy śmierci matki. W tle rozgrywa się jeszcze kilka dramatycznych i miłosnych wątków, a całość wieńczy szczęśliwe zakończenie.

Gdybym przeczytała tę powieść jakieś piętnaście lat temu, byłabym zachwycona. Zwłaszcza, że jej klimat i poruszona tematyka przypominają mi uwielbianą wtedy książkę Harper Lee pt. "Zabić drozda".
Ale czytałam ją teraz, głównie dla rozluźnienia przed snem, i muszę stwierdzić, że to po prostu sprawnie napisana historia o dorastaniu i szukaniu akceptacji oraz własnego miejsca na świecie.
Brzmi banalnie? No właśnie taka jest ta powieść: prosta, ciepła jak sierpniowe powietrze nad miasteczkiem w Tiburon i przesłodzona, niczym ociekająca miodem kanapka. Sue Monk Kidd sięgnęła po chwytliwy temat, z którego, trzeba jej przyznać, rozwinęła optymistyczną, lekką historię z przesłanie.
Jest to książka dobra na poprawę humoru. I niewiele więcej.

Ocena: 4/6

Komentarze

  1. Czarne Espresso20 kwietnia 2017 19:25

    Czytałam jakiś czas temu, ale szczerze powiedziawszy, niewiele z niej pamiętam...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Agussiek24 kwietnia 2017 17:24

      Twój komentarz w sumie świetnie podsumowuje tę powieść :)

      Usuń
  2. Sylwia (nieperfekcyjnie.pl)24 kwietnia 2017 11:11

    Miałam ogromne oczekiwania względem tej powieści i niestety bardzo mnie zawiodła, czego bardzo żałuję.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Agussiek24 kwietnia 2017 17:25

      Ja oczekiwań nie miałam zbyt wygórowanych, więc nie czuję się jakoś specjalnie rozczarowana :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Nowe książki

Obraz
Dawno nie pokazywałam na blogu książkowych zakupów, ale muszę przyznać, że od marca byłam wstrzemięźliwa... Aż do teraz. Druga połowa maja okazała się dla mnie bardzo obfita w książkowe zdobycze. Najpierw na wyprzedaży na stronie wydawnictwa Wielka Litera za 50 zł kupiłam pięć świetnych tytułów: Miniony weekend spędziłam w Warszawie, gdzie pokusiłam się na książkowe zakupy w dwóch ulubionych miejscach i jednym nowym :) Po zwiedzeniu wystawy w muzeum Polin kupiłam To nie deszcz, to ludzie , w księgarni "Moda na czytanie" w domu braci Jabłkowskich Ostatni obraz Sary de Vos i Dziedzictwo , a w cudownym Wrzeniu Świata Komu bije Big Ben , Oblicza wielkiej Brytanii i Pusty las . I trochę rzutem na taśmę, na Dworcu Centralnym, wypatrzyłam jeszcze promocję 4 za 3 (zapłać za 3 książki, a czwartą dostaniesz gratis) i zdecydowałam się jeszcze na następujące tytuły: A co u was nowego na półkach?
Czytaj więcej