Trafny wybór, J. K. Rowling

Należę do osób, które nie przeczytały ani jednej części przygód Harry'ego Pottera i nie obejrzały żadnej ekranizacji tych powieści. Zawsze uważałam, że to nie moja bajka. Mimo to byłam bardzo ciekawa fenomenu J.K. Rowling i jej twórczości. Jak tylko usłyszałam, że autorka napisała powieść skierowaną do dorosłego czytelnika, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. I była to decyzja nad wyraz słuszna. Trafny wybór okazał się bardzo wciągającą, choć momentami bolesną lekturą.

Barry Fairbrother umarł. To wydarzenie wywarło ogromny wpływ na całą społeczność Pagford, której Barry był bardzo poważanym członkiem. Pozostało po nim m.in. czworo dzieci, osierocona dziewczęca drużyna wioślarska oraz wolne miejsce w radzie gminy, o które rozpoczyna się zacięta walka wśród mieszkańców.
Rowling stworzyła całą plejadę barwnych bohaterów. Ich występki i grzeszki, a czasem poważne przestępstwa, których się dopuszczają, nie pozostaną w ukryciu. Na stronie internetowej rady pojawiają się mianowicie krótkie notki zawierające pikantne informacje na temat kandydatów do rady. Posty te umieszczane są pod nickiem Duch_Barry’ego_Fairbrothera, co dodatkowo potęguje nerwowość mieszkańców.

Opisana sytuacja stanowi dla autorki pretekst do przyjrzenia się brytyjskiemu społeczeństwu. A obraz, jaki się z tej analizy wyłania, bynamniej nie jest pozytywny. Można go porównać do kiczowatego pejzażu, na którym na pierwszy rzut oka wszystko jest w idealnym porządku. Gdy spojrzeć nań ponownie, okazuje się, że pod warstewką kolorowej farby kryje się bród i szarość. Typowa prowincjonalna gra pozorów, fałsz i głęboka niechęć do obcych, a wszystko pod przykrywką szerokich uśmiechów i przesadnej serdeczności – oto atmosfera panująca w Pagford, w którym nic nie jest takie, jak się z pozoru wydaje.

Odnalazłam także odrobinę Harry’ego Pottera w powieści: sporą grupę bohaterów stanowią mianowicie nastoletnie dzieci członków rady i ich znajomych. Ich świat, czyli nastoletnie problemy i bunt wobec dorosłych, jest przeciwieństwam świata dorosłych: tu liczy się autentyczność i prawda. Ale tylko do czasu. Kiedy życie okazuje się zbyt prawdziwe, zbuntowani młodzieńcy są zmuszeni do szukania pomocy i wsparcia u rodziców. Obarczona zbyt wielką odpowiedzialnością nastolatka przez swoje zagubienie i potrzebę czułości doprowadza do tragedii. I tak mamy z jednej strony egoistycznych dorosłych, którzy za wszelka cenę chcą być poważani, szanowani i uznawani za wartościowych członków społeczności. Z drugiej strony stoją tak samo samolubne, niedojrzałe i pełne złości nastolatki, które nienawidzą obłudy dorosłych i za wszelką cenę chcą się od niej odciąć. Jedni i drudzy są przy tym bardzo niepewni i pełni kompleksów. Ustawiczny brak wiary we własne siły i orgomna potrzeba akceptacji są dla wielu motorem do działania.

W swojej książce Rowling porusza bardzo wiele problemów społecznych. Przemoc domowa, patologia, uzależnienie od narkotyków, pozbawione opieki dzieci, to tylko niektóre z tematów pojawiających się w powieści. Niejednokrotnie okazuje się, że egoizm jednych prowadzi do tragedii innych, a głoszone przez poważanych mieszkańców morały nie znajdują odzwierciedlenia w ich czynach.

Trafny wybór czyta się błyskawicznie. Sporo tu zabawnych scen, ironicznych komentaczy i czarnego humoru. Jednak przede wszystkim jest to powieść o ludzkich słabościach i dramatach, jakie się z tych słabości rodzą.

Powieść z pewnością jest warta uwagi. I mimo, że nie wbiła mnie w fotel, zaliczam ją do grona najlepszych książek mijającego roku. Polecam!

Ocena: 5+/6