Sens nocy. Spowiedź, Michael Cox

Książka autorstwa Michaela Coxa to niezwykły kryminał, który spodoba się szczególnie miłośnikom wiktoriańskiej Anglii oraz mrocznych klimatów. Autor jest zafascynowany opisywaną epoką i starannie przygotował się do napisania Sensu nocy. Jego zainteresowanie można wyczuć niemal na każdej stronie, jego pasja i wiedza kryją się w niezliczonych detalach i znajomości tematu. |

Akcja powieści rozpoczyna się w 1854 roku w ciemnych uliczkach Londynu. Główny bohater Edward Glyver morduje z zimną krwią obcego mężczyznę. A dokładniej wbija mu w serce ukradziony wcześniej nóż. Mężczyzna ten jest ofiarą przypadkową. Glyver tak naprawdę chciał się tylko przekonać, czy jest w stanie zabić człowieka. Ta wiedza miała mu zapewnić bezbłędne działanie podczas planowanego odwetu na śmiertelnym wrogu Phoebusie Dauncie.
Jednak zanim do tego dojdzie Edward z ogromną starannością i miłością do detalu opowiada historię swojego życia, wyjaśnia tajemnicę swojego pochodzenia i tłumaczy motywy, dla których pragnie krwawej zemsty na dawnym szkolnym koledze.

Powieść jest pięknie napisana. Autor ze szczególną starannością, niezwykle celnie przedstawił dziewiętnastowieczną Anglię i scharakteryzował żyjących wtedy ludzi. W książce czytelnik może docenić nie tylko starannie skonstruowaną fabułę, ale także tło powieści: przekrój przez wszystkie warstwy społeczne, bogatą galerię różnorodnych postaci oraz pobocznych historii.
Przyznaję, że pod koniec całość nieco się ciągnęła, a ja bardzo niecierpliwiłam się w oczekiwaniu na finał. Gdyby powieść skrócić o jakieś sto stron, to zyskałaby u mnie miano idealnej. Ale i tak jest wartościową, godną polecenia opowieścią, która wciągnie czytelnika w wykreowany przez Coxa świat. Polecam!

Ocena: 5+/6

 
WYZWANIE 2013
Książki z mojej półki
Przeczytanych: 2
Zostało: 23




Edycja styczniowa: Anglia

Komentarze

  1. Anonimowy11 listopada 2013 22:59

    Właśnie wczoraj skończyłam czytać. Skłamałabym gdybym napisała, że pochłonęłam ją jednym tchem. Zaczęłam bowiem czytać Sens nocy jakoś rok temu kiedy kupiłam ją w jednym ze znanych marketów (co za niedorzeczność!) z kilka złotych. To był jeden z powodów, dla których od razu ruszyłam z nią do kasy. Drugi to taki, że interesuje mnie temat XIX wieku. Zaczęłam ją czytać i odłożyłam ją po stu stronach... Szkoła, praca, sesja... Poza tym nie mogłam z początku przebrnąć przez historię dzieciństwa Daunta. Teraz, w listopadzie kiedy do niej sięgnęłam z powrotem niemal połknęłam ją w całości. To przeczytaniu ostatniego zdania "padającego z ust" E. G. popłakałam się jak dziecko. Ta książka jest niebywale dobra. Za dobra jak na cenę za którą nabyłam i na swoją niesławę. Jest też z dobra aby rzucić ją tłumowi... Jest historią ulotną, której część pozostanie na zawsze w sercu czytelnika...
    MargotCaro

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Agussiek14 listopada 2013 22:20

      Bo to taka typowo listopadowa lektura: mroczna, tajemnicza i bardzo angielska. Do czytania teraz jak znalazł.
      Dziękuję Ci bardzo za podzielenie się wrażeniami z lektury i komentarz. Pozdrawiam!

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Nowe książki

Obraz
Dawno nie pokazywałam na blogu książkowych zakupów, ale muszę przyznać, że od marca byłam wstrzemięźliwa... Aż do teraz. Druga połowa maja okazała się dla mnie bardzo obfita w książkowe zdobycze. Najpierw na wyprzedaży na stronie wydawnictwa Wielka Litera za 50 zł kupiłam pięć świetnych tytułów: Miniony weekend spędziłam w Warszawie, gdzie pokusiłam się na książkowe zakupy w dwóch ulubionych miejscach i jednym nowym :) Po zwiedzeniu wystawy w muzeum Polin kupiłam To nie deszcz, to ludzie , w księgarni "Moda na czytanie" w domu braci Jabłkowskich Ostatni obraz Sary de Vos i Dziedzictwo , a w cudownym Wrzeniu Świata Komu bije Big Ben , Oblicza wielkiej Brytanii i Pusty las . I trochę rzutem na taśmę, na Dworcu Centralnym, wypatrzyłam jeszcze promocję 4 za 3 (zapłać za 3 książki, a czwartą dostaniesz gratis) i zdecydowałam się jeszcze na następujące tytuły: A co u was nowego na półkach?
Czytaj więcej