Amerykaana, Chimamanda Ngozi Adichie

Chimamanda Ngozi Adichie jest feministką i autorką książek. Pochodzi z Nigerii, mieszka na zmianę w swoim ojczystym kraju i w USA. Swoje książki pisze w języku angielskim. Urodziła się w rodzinie akademickiej, dorastała w mieście uniwersyteckim, ukończyła kilka kierunków studiów (źródło: niemiecka wikipedia). Czytając Amerykaanę łatwo wywnioskować, że losy głównej bohaterki książki, Ifemelu, mają bardzo wiele wspólnego z przeszłością autorki.

Ifemelu poznajemy w momencie wizyty u fryzjera. Przed ostatecznym powrotem z USA do Nigerii kobieta postanawia zapleść sobie warkoczyki w afrykańskim salonie. Tak banalny, wydawałoby się, temat jak włosy pojawia się w książce kilka razy i jest bardzo istotnym sybolem walki o wolność i niezależność czarnoskórych kobiet.
Ale wracając do Ifemelu: czytelnik stopniowo poznaje historię młodej kobiety: jej dzieciństwo spędzone w Nigerii, pierwszą miłość, studia, wyjazd na stypendium do USA i próbę odnalezienia się w tamtejszej, zupełnie obcej, rzczywistości. Obok głównej bohaterki mamy też dziesiątki innych postaci, wyrazistych, z charakterem: chłopak Ifemelu Obinze, jego matka, jej ciotka, liczne przyjaciółki, amerykańskie pracodawczynie i szefowa Ifemelu w redakcji w Lagos. To tylko niektóre z nich.
Obserwacje życia codziennego w USA, niewypowiedziane konflikty między białymi i czarnymi, między Afroamerykanami, a Afrykańczykami, niezwykłe migawki życia codziennego nigeryjskich elit, to tylko niektóre aspekty książki. W obu krajach Adichie opisuje głównie środowisko ludzi wykształconych, jej bohaterka ma ukończone studia i płynnie, bez akcentu, mówi po angielsku (choć i ten akcent to temat rzeka...), a mimo to czuje się obco, doświadcza przejawów rasizmu, który jest tym bardziej bolesny, że popełniany bywa nieświadomie.

Powieść składa się z dwóch płaszczyzn: narracji, która płynie wartko i lekko. Ot historia młodej dziewczyny na imigracji, niezbyt łatwa, ale to przecież żadna nowość. Ale pojawia się druga warstwa: pojedyncze, krótkie zdania, wnioski, komentarze, które walą czytelnika między oczy i o których myśli on później tygodniami. Taka jest właśnie, moim zdaniem, powieść idealna.

Mam wrażenie, że Amerykaana przeszła u nas bez wielkiego echa, a szkoda. Jest to bardzo istotna książka, która umożliwa wejście w skórę drugiego człowieka (tę czarną skórę) i poznanie rzeczywistości z tej odmiennej perspektywy. To jest powieść łamiąca stereotypy i uprzedzenia - jeśli tylko się na to otworzymy. 

Ale uwaga! Po przeczytaniu tej książki zmieni się Wasz sposób postrzegania świata. Przestaniecie widzieć go tylko i wyłącznie z perspektywy białego człowieka. Poszerzy się Wasz horyzont i będziecie w stanie dostrzegać i rozumieć więcej, niż przed lekturą.

Coż mogę dodać... KONIECZNIE!

Ocena: 6/6

Komentarze

  1. Czarne Espresso30 lipca 2016 09:36

    Raczej bym się nie skusiła na tę książkę, ale po Twojej recenzji nie mówię nie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Agussiek30 lipca 2016 13:19

      Cóż jeszcze mogę dodać? Skuś się koniecznie :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instrukcja nadużycia, Alicja Urbanik-Kopeć

Obraz
W ubiegłym roku dwukrotnie miałam okazję posłuchać autorki niniejszej książki na żywo, podczas festiwali literackich. Spotkałam ją podczas Big Booka w Warszawie oraz podczas Literackiego Sopotu i byłam pod sporym wrażeniem, z jaką energią i zaangażowaniem Alicja Urbanik-Kopeć opowiadała o sytuacji służących w Polsce w XIX wieku. Byłam przekonana, że jej książka spodoba mi się przynajmniej tak samo, jak słuchanie autorki na żywo. Niestety tak się nie stało. W swojej książce, tak jak zapowiada to podtytuł: Służące w XIX-wiecznych polskich domach , autorka przedstawiła sytuację tysięcy kobiet zatrudnionych w zamożniejszych domach jako kucharki, pokojówki, nianie i służące do wszystkiego. Urbanik-Kopeć zaczyna od początku: opisała pochodzenie młodych dziewcząt i okoliczności, w jakich trafiały na służbę, uwzględniając przy tym skromne możliwości kształcenia, metody pośrednictwa pracy oraz podróż ze wsi do miasta i związane z tym niebezpieczeństwa. Na kolejnych stronach
Czytaj więcej

Chrapiący ptak. Rodzinna podróż przez stulecie biologii, Bernd Heinrich

Obraz
Książka wydana wiosną ubiegłego roku przez wydawnictwo Czarne w serii Menażeria przykuła moją uwagę od samego początku. Zaintrygował mnie zwłaszcza podtytuł Rodzinna podróż przez stulecie biologii . Skojarzył mi się z Zającem o bursztynowych oczach (tak, wiem, że tam nie ma słowa o biologii, ale ta rodzinna podróż przez stulecie...) i miałam wielką nadzieję, na podobnie udaną czytelniczą przygodę. Jednak lektura tego sześciuset stronicowego tomiszcza ciągnęła się tygodniami i nie sprawiła mi, niestety, oczekiwanej radości. Heinrich junior szczegółowo opisał swoją historię rodzinną, bardzo skoncentrowaną wokół postaci ojca przyrodnika i podróżnika Gerda Hermanna Heinricha. Był on badaczem starej daty, jednym z ostatnich, którzy wiedzę o owadach i ptakach zdobywali w sposób bardzo tradycyjny: biegając z siatką po lasach, łąkach i stepach zbierając i preparując tysiące obiektów. Jego pierwsza wyprawa miała miejsce już w 1927 roku na Elbrus i do północnej Persji. W ciągu całego swoje
Czytaj więcej

Nowe książki

Obraz
Dawno nie pokazywałam na blogu książkowych zakupów, ale muszę przyznać, że od marca byłam wstrzemięźliwa... Aż do teraz. Druga połowa maja okazała się dla mnie bardzo obfita w książkowe zdobycze. Najpierw na wyprzedaży na stronie wydawnictwa Wielka Litera za 50 zł kupiłam pięć świetnych tytułów: Miniony weekend spędziłam w Warszawie, gdzie pokusiłam się na książkowe zakupy w dwóch ulubionych miejscach i jednym nowym :) Po zwiedzeniu wystawy w muzeum Polin kupiłam To nie deszcz, to ludzie , w księgarni "Moda na czytanie" w domu braci Jabłkowskich Ostatni obraz Sary de Vos i Dziedzictwo , a w cudownym Wrzeniu Świata Komu bije Big Ben , Oblicza wielkiej Brytanii i Pusty las . I trochę rzutem na taśmę, na Dworcu Centralnym, wypatrzyłam jeszcze promocję 4 za 3 (zapłać za 3 książki, a czwartą dostaniesz gratis) i zdecydowałam się jeszcze na następujące tytuły: A co u was nowego na półkach?
Czytaj więcej